HET TAFELARSENAAL
Tafels met een hart én een ziel
‘’Hou óp met me hoor, ik ga nooit van mijn leven meer tafels maken. Want als ik dat ga doen dan maak je wat los in me, dan kan ik niet meer stoppen.’’ Dit waren de woorden van meubelmaker Willem Overzee (1962). Dit waren zijn woorden een klein jaartje terug tenminste. Nu is hij het hart van Het Tafelarsenaal in de Cruquius. Waar tafels met én de ziel van de boom waarvan ze zijn gemaakt, plus de ziel, zaligheid en het kunstenaarschap van Wim in zitten.
Kunstenaar
Wim moet lachen als je hem een kunstenaar noemt. Maar zegt wel: ‘’Als ik een tafel maak dan denk ik ook aan de mensen voor wie ik hem maak. Dan leg ik mijn ziel erin en dat voelt de toekomstige eigenaar. Dat voelen ook de mensen die later aan die tafel zitten. Is dat raar?’’ Dat is niet raar, vinden velen. Dat is de definitie voor een hart hebben voor je ambacht en een kunstenaar zijn in wat je doet. ‘’Ik maak tafels vanuit mijn gevoel’’, zegt Wim dan ook. En zo komt het dat zijn tafels, een tafel is natuurlijk altijd al het hart van de huiskamer en zelfs tuin, kunstwerken zijn waarvan je mag genieten. En dat een leven lang. Want duurzaam is het nieuwe normaal en de tafels van Het Tafelarsenaal zijn duurzaam in het kwadraat.
Het verhaal
Als je aan Willem vraagt hoe het allemaal zo is gekomen dan vertelt hij zijn verhaal smeuïg en vol passie. Hij kwam als 25-jarige knul in het bedrijf van zijn oom terecht en leerde daar het vak, het ambacht eigenlijk, van meubel maken. ‘’Ik had er blijkbaar feeling voor’’, zegt Wim laconiek. Vooral antiek grenen was in die tijd erg gewild maar dat raakte op een gegeven moment een beetje ‘op’. Wim vertelt: ‘’Op een dag reed ik door Amsterdam door een gedeelte waar juist panden werden gesloopt. De oude vloerdelen en balken van grenenhout brachten me op een idee. Van dat hout kun je prachtige tafels maken. Ik kwam met zes modellen en stond daar mee op interieurbeurzen. Eigenlijk ben ik begonnen met de echte grenen hype.’’ Dat niet alleen, Wim was ook een van de eersten die aan recycling deed.
Het vervolg
Er volgde een zakelijk succesvolle periode. De tafels konden in Tsjechië worden geproduceerd door het opengaan van de grenzen en er werd geleverd aan antiekhandelaren en bedrijven. Vaak tot wel honderd tafels in de maand. Rond 2000 was de grenen hype wel over en kwam Wim met een nieuwe lijn in eiken. Coole, strakke modellen zoals toen de trend was. Maar: ‘’Ik was het op een gegeven moment helemaal zat. Ik dacht: ‘Ik maak helemaal nooit in mijn leven meer een tafel’.’’ Dat heeft Overzee 15 jaar volgehouden. Tot een jaar geleden dan.
Het resultaat
Wim huurde een opslag want eigenlijk wilde hij een kringloopwinkel beginnen. Daar zag hij houtbewerkingsmachines staan. ‘’Maar als ik dat zou gaan doen, als ik weer tafels ga maken, dan kan ik niet meer stoppen.’’ Hij deed het toch, en hoe! En het maakt hem gelukkig: ‘’Ik zal je eerlijk vertellen, ik was een weekje op wintersport en we reden terug en ik dacht aan weer aan het werk gaan met mijn tafels. Meestal wil je na een vakantie niet meteen aan werk denken maar ik kreeg zo’n gelukkig gevoel!’’
Tafels
Op de vraag waarom Wim als meubelmaker zo’n voorkeur heeft voor tafels, heeft hij eigenlijk geen antwoord. Maar zijn klanten, zijn fans eigenlijk, weten het wel. Petra Weidijk zegt: ‘’Een tafel is de ziel van de woonkamer en de tuin. Aan de tafel gebeurt alles. De gesprekken, het eten, het huilen en het lachen. Het eerste kopje thee in de tuin en het laatste wijntje na het eten. Je kunt bij wijze van spreken zonder bed en slapen op een matras op de vloer. Je spullen hoeven niet per se in een kast en niet alle meubels zijn pure noodzaak. Maar zonder tafel is er geen leven in huis.’’ En zo is het. Een tafel is het hart van het huis en die tafels van het Tafelarsenaal hebben ook nog een ziel. Een ziel die je voelt.
Duurzaam hout
Als materiaal voor het tafelblad gebruikt Wim alleen hout. Voor het onderstel kan de klant kiezen tussen hout en ijzer. Hij werkt met twee soorten tafels: robuust en boomstam. Het verschil? In een boomstam-tafel herken je het patroon van de boom. Het hout is heel divers, het komt van de eik, iep, plataan, beuk, es of zelfs van de watercypres. Het meeste hout wordt betrokken in de samenwerking met ‘Bollenstreekhout. Een in 2018 opgerichte coöperatie die zich inzet om stammen, liefst van lokaal geoogste bomen, geschikt te maken voor een nieuwe gebruiksvorm. Er is in de regio veel hout beschikbaar, via bomenkap door de gemeente, maar ook via hoveniers en aannemers. Duurzaamheid en het belang van een kringloopeconomie: iedereen heeft het erover. Wat is er dan mooier om lokaal geoogste stammen lokaal te verwerken en als nieuw product weer te verkopen aan de lokale klant?
Kringloopeconomie
Denk nu niet dat die bomen op een gegeven moment ‘op’ zijn want voor elke geoogste boom komen er drie terug. Reinder, trotse bezitter van zowel een tuintafel van het Tafelarsenaal als een salontafel zegt: ‘’De boom waarvan onze tuintafel gemaakt is, is net zo oud als mijn vrouw Petra en groeit dus met haar, met ons, met ons gezin mee. Ik vind dat een prachtig idee. Ik ben fotograaf en heb een alziend oog. De schoonheid van deze tafels is niet te overtreffen. Je ziet inderdaad de ziel van de boom, de ziel van de maker en daarmee wordt zo’n tafel de ziel van je huis en je gezin. Daar overdrijf ik geen woord aan.’’
(tekst: Ingeborg Baumann, foto’s: Reinder Weidijk)
Sorry, the comment form is closed at this time.